Kompozycje poruszają w symboliczny sposób tematykę złożoności ludzkiej natury, dualizmu stanów emocjonalnych człowieka, drogi do samopoznania i akceptacji, a także spektrum ludzkich losów i zdarzeń. To także zobrazowanie jednostki w szerszym kontekście znaczeniowym – w relacji jednostka-społeczeństwo, z uwzględnieniem relacji międzyludzkich, zasad współistnienia w grupie, czy wreszcie mnogości kolei życiowych i najrozmaitszych stanów psychicznych współistniejących obok siebie na jednej przestrzeni lecz jednocześnie nie wpływających na siebie nawzajem.
Przedstawione postacie są odrealnione, czasem jedynie zasugerowane. Ich ciało jest zwykle nienaturalnie (artystycznie) wygięte.
Część prac przedstawia nagie kobiece sylwetki zwykle przedstawione w zawężonych kadrach. To głównie fragmenty nagich ciał oraz ich kulturowo usankcjonowane atrybuty tj. czerwone szpilki, pończochy, wystudiowane, znane z historii malarstwa pozy. Inne stanowią migawkowe ujęcie androgynicznej nagości – rozczłonkowane, kubistycznie stylizowane sylwetki ukazane od tyłu bez zdefiniowania twarzy ani płci modela. W jeszcze innych pracach ujęcie tematu seksualności, pożądania i bliskości przejawia się głównie w zastosowanej wyrazistej kolorystyce prac (czerwienie, amarant, fiolet, oranż i czerń) oraz bogatej fakturze. Inspirację stanowiły prace niemieckich ekspresjonistów – Ernsta Ludwiga Kirchnera czy Ericha Heckela (Poza/Behind), secesyjnych plakatów autorstwa Henriego de Toulouse-Lautreca (czerwień/Red).
W tej grupie prac znajdują się również ogniste kompozycje symbolizują życie oraz pierwiastek energii, działania. Są to prace szkicowo malowane obrazy, które kompozycją, motywem oraz kolorystyką nawiązują do kultur plemion pierwotnych. Schematyczne sylwetki niejednoznacznych postaci, przedstawione za pomocą ekspresyjnej czarnej kreski ostro odcinającej się od tła. Raz uchwycone jakby w scenie rytualnego tańca, raz w scenie z polowania, innym razem w nastroju oczekiwania.
